Gisteren heb ik alle afleveringen van deel twee herlezen en mijn vermoeden werd bevestigd: er zit veel minder vaart in dan in de eerste reeks. Waar de eerste reeks tegen het einde versnelde, gebeurde in deel twee het omgekeerde: het tempo en ook de frequentie namen af. Ik moet niet lang zoeken naar een verklaring.… Lees verder Na seizoen twee
Tag: Blovel
2.30. Gewone mensen
Het gaat goed met Chris. Ze ligt languit in bad en maakt golfjes door met haar handen in het water te wapperen. In het huis van Nicolas is het stil. Hij is naar de meditatiegroep. Meestal gaat hij op vrijdag, maar hij kon een extra sessie gebruiken, zei hij. Voor hij wegging bracht hij Chris… Lees verder 2.30. Gewone mensen
2.29. Nemo
Hallerbos! Het ligt wat uit de weg, zowel voor River als voor mij, maar toen ik hem belde met het voorstel om ergens in een bos te gaan wandelen, stelde hij Hallerbos voor. En toen bleek dat we allebei herinneringen hebben aan dat bos. Ik had er ooit een vriendin wonen, bij wie ik af… Lees verder 2.29. Nemo
2.28. Buddy
De afgelopen dagen heb ik het gesprek met River verschillende keren overlopen. Het was inderdaad een moeizame start. Het gesprek ging twee keer mijn richting uit en dat was niet de bedoeling. Het gaat om River. Wat heb ik verkeerd gedaan? Barbara zegt dat ik er niet zo zwaar moet aan tillen. ‘Je bent zijn… Lees verder 2.28. Buddy
2.27. Karmeliet
Als River de deur van café Den Draak openduwt heb ik al een Perrier en anderhalve kop koffie uit. Gelukkig ben ik zo verstandig geweest om geen witte wijn te bestellen want van wachten krijg ik meestal grote dorst en ik heb me voorgenomen om zo goed mogelijk bij de zaak te blijven. Ik had… Lees verder 2.27. Karmeliet
2.26. Cool
‘Zo, nu hèb je werk!’ zegt Barbara als Kiki en River de deur uit zijn. Bespeur ik daar iets van vergenoegdheid in haar stem? Of is het spot? ‘Vrijwilligerswerk…’ zeg ik, ‘ik had eigenlijk andere plannen.’ ‘Wil je dan nog altijd gaan solliciteren in de Lantaren?’ ‘Nee, ik dacht aan vrijwilligerswerk in het buitenland.’ ‘In… Lees verder 2.26. Cool
2.25. Meer licht
‘Werk zoeken?’ Barbara klinkt als vanouds. ‘Maar mama, je bent met pensioen!’ ‘Ik ben helemaal niet met pensioen!’ snauw ik terug, ‘Ik ben nog maar 61 jaar, ik kan nog prima werken.’ ‘Maar je hebt het toch niet nodig?’ ‘Juist wel! Ik heb het nodig!’ ‘Maar de uitgeverij heeft je toch uitbetaald?’ ‘Ik heb geen… Lees verder 2.25. Meer licht
2.24. Licht
‘Wat is de zin van het leven?’ vraag ik aan Hanne in koffiehuis De Lantaren. Ze lacht. ‘Dit’, zegt ze. Ze neemt een slok van haar cappuccino en ze likt de room van haar bovenlip. ‘Koffie en room zijn de zin van het leven,’ zegt ze. ‘Nee, serieus,’ zeg ik, ‘waarom zijn we hier?’ ‘Ik… Lees verder 2.24. Licht
2.23. In de war
Waar was ik gebleven? O ja, het telefoontje van Louise. Op zich had ze niet veel nieuws te vertellen. Ze was in haar eentje op het strand en ze dacht aan mij, zei ze. ‘Ik heb nog wat vakantiedagen over,’ zei ze, ‘Heb je geen zin om samen een paar dagen in Noord-Spanje rond te… Lees verder 2.23. In de war
2.22. Barbara
Mijn appartement en ik waren klaar voor Nic, ik had nog een hele zondagochtend voor mij en dus tijd genoeg om nog even met Barbara af te spreken. Zij was toevallig ook vrij, Ferre was gaan fietsen met vrienden, en ze ging wonderwel onmiddellijk op mijn voorstel in. We spraken af in Caffènation. ‘Gaat het… Lees verder 2.22. Barbara
